Bezcenne chwile.

 

 

Minęły. Jak zwykle za krótko, jak zwykle za szybko. Tyle przygotowań, bieganiny, przypalonych pierniczków, rozsypanej mąki, pozbijanych bombek, prezentów kupowanych na ostatnią chwilę. I już, koniec, odeszły bezpowrotnie zapisując się na kartach naszych rodzinnych historii.

 

 

 

 

Jednak, jakkolwiek szybko by nie mijały, kocham Święta Bożego Narodzenia za te bezcenne chwile, które niosą, za biesiadowanie przy wspólnym stole, za to, że nikt nie wstydzi się, gdy fałszuje kolejną kolędę, za gwar radosnych rozmów, za magiczny blask lampek choinkowych.

 

 

 

Kocham ten czas przygotowań, wspólnego planowania, pichcenia, dekorowania. To właśnie w tym zawiera się magia świąt, w tym niecodziennym rozgardiaszu, w zapachu świerku, we wspólnym ubieraniu choinki.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 To chwila odpoczynku, przy kubku kawy, wypitym w końcu bez pośpiechu z kimś nam bliskim.

 

 

 

Magia świąt to radosny szczebiot dzieci, biegających bez opamiętania wokół choinki, to czułe uściski, wymieniane z najbliższymi, to refleksja o tych, którzy już nigdy nie zasiądą z nami przy wigilijnym stole. Ten moment wzruszenia, łza która toczy się po policzku przy dźwiękach kolędy.

 

 

 

 

To właśnie te chwile chcę zachować jak najdłużej w pamięci, by przypominały, że w całym tym codziennym pędzie, w który już za moment znów się rzucimy, że najważniejsi są nasi bliscy i czas z nimi spędzony.